Muggen, regen en fossielen!

Gisterenavond belde Enoch op, ze zijn een dag later, dus woensdag de hele dag in Curaçao.. Aangezien ik toch nog van plan was vandaag even de stad in te gaan kwam dat ook wel weer mooi uit. “Ik bel je om één uur, woensdag, dan kom ik jullie kant op, gezellig!” Zei ik en we hingen het onhandige skype-mobiel gesprek op. Vannacht heerlijk geslapen. Ik had de airco aangezet voor een uurtje en viel eigenlijk gelijk in slaap. Vanmorgen was het aardig warm toen ik wakker werd. Ik heb gelijk geleerd dat ik de airco voortaan gewoon de hele nacht aanzet, want toen ik onder de douche stond leek het wel alsof ik de waterpokken had! Helemaal lek gestoken, niet normaal! Het is hier regenseizoen dus het regent behoorlijk af en toe, hierdoor zijn er nog veel meer muggen dan normaal. De temperatuur is aangenaam en het is redelijk bewolkt.

Toen ik klaar was met douchen heb ik lekker ontbijt gemaakt. Ik had gelukkig alles in huis na de boodschappen van gisteren. Ik wilde naar de stad om een sim-kaart te halen voor een Curaçaos nummer en een internet kaart zodat ik kan skypen enzo. Okee, op naar de bus. Ik had van Erik (de huisgenoot die gisteren terug naar huis gegaan is) begrepen dat er allerlei busjes rijden. Dit zijn kleine busjes waar negen personen in passen. De ene keer is het een Volvo busje en de andere keer een Mithubitsu. Goed opletten dus, je kunt ze herkennen aan hun nummerplaat; BUS, hoe simpel kan het zijn!

Het is een klein stukje lopen naar de Caracasbaaiweg. Op deze weg zit ook de supermarkt waar ik gisteren boodschappen heb gedaan. Ik liep naar de bushalte en hield de eerste bus tegen die eraan kwam. Ik stapte in. Er zaten drie Antillianen in, de buschauffeur een meisje en een mevrouw. Ik stapte in en wist niet helemaal zeker of ik nu gelijk moest betalen. Ik wachtte maar af. Na een ritje van een minuut of 10 zat het busje helemaal vol. Ik was de enige blanke, best een raar gevoel maar vond het wel leuk. Nog 5 minuten verder kwamen we bij de grote bushalte van Punda uit. Ik stapte uit en liep zomaar een kant op. Ik had natuurlijk geen idee waar ik was beland. Het krioelde werkelijk van de mensen. Het was daar ontzettend druk! Veel winkels!

Het viel me op dat er veel grijze dakduiven liepen.. Na een kleine wandeling kwam ik uit bij de fruitmarkt en zag ook hier weer allemaal fossielen. Ik keek omhoog en er rees zich een soort mega gebouw voor me. Oh, daar komen ze vandaan. Om me heen klonk een soort Engels gebrabbel gecombineerd met spaans/papiaments verkoopgeroep. Een enorm cruiseschip lag in de haven van Punda. Een soort drijvende inkomstenbron voor de locals hier. Ik slenterde heerlijk door de straten, op zoek naar een telefoonwinkeltje. Nadat ik een paar straatjes doorgewandeld was vond ik er een. Zo’n winkeltje die je op de zwarte markt in grote getale ziet met hoesjes voor je mobiel en accessoires. Uiteindelijk bleken ze daar geen internetkaarten te verkopen, hiervoor moest ik drie deuren verder zijn, zei de jongen achter de toonbank. Dat bleek een snackbar te zijn en inderdaad kon ik hier mijn internetkaartje kopen. Ik lachte.

Ik zocht een terrasje voor een kop koffie en bestelde en cappuccino. Ook op dit terras wemelde het van de pensionada’s. Ik had een mooi plekje uitgezocht, waarbij ik uitkeek over de pondjesbrug en het afzichtelijk cruiseship. In de haven zag je af en toe een vis (kon een mini dolfijn zijn geweest maar weet het niet zeker) boven water uitkomen. Nadat ik ongeveer een kwartiertje had zitten wachten tot ik kon afrekenen kwam er een Engels stel bij mij aan tafel zitten, ze praatte over het weer in Engeland, dat daar nu 7 inches sneeuw licht en de temperatuur tot ver beneden het vriespunt was gekomen. Ik dacht even aan Nederland en hoe koud het daar nu is. “Thank god we are here” zei ik tegen het oudere echtpaar. Ze moesten lachen en we kletsten een tijdje over hun bestemming en mijn plannen om hier langere tijd te blijven. Nadat ik had afgerekend, dit duurde minstens nog een kwartier, ging ik weer verder. Terug naar de bushalte en op zoek naar het goede busje om me ook weer terug te brengen.