Supermarkt Meeting

2 december 2010 - Curaçao, Nederlandse Antillen

Gisteren (woensdag) had ik afgesproken met Enoch en Annelies. Ze liggen bij het Spaanse water met hun boot Gabber om hiervandaan weer te vertrekken richting Aruba en dan Colombia. Ik zou ze rond een uurtje of één bellen, dus zodra ik was opgestaan, gedoucht en aangekleed ging ik eerst nog even op pad om boodschappen te doen. Ik liep, mijn inmiddels bekende weg, richting de supermarkt met de lege boodschappentas. Binnen in de Vreugdenhil (zo heet de supermarkt) pakte ik een mandje en liep naar de melk en bananen, dat waren eigenlijk de enige dingen die ik nodig had.. Toen ik het derde gangpad in liep, kwam ik wel een heel bekend gezicht tegen! Annelies stond daar met de volle boodschappenkar, om in te slaan voor de trip die ze straks gaan maken. Wat een toeval! We stonden even een paar tellen verdwaasd van bizarheid. Hoe is het mogelijk om elkaar tegen te komen in de supermarkt in Curaçao! Ik vroeg hoe ze hier waren gekomen en ze waren meegereden met vrienden.

“Oh ja, die auto staat trouwens ook te koop! Dus als je nog een auto zoekt…” zei Annelies. Ja zeker zoek ik een auto! Zonder één kom je het eiland hier niet echt goed over. Ik sprak af dat ik met hun mee terug zou rijden naar de boot, dus ben even snel langs huis gegaan, wat spullen gepakt en toen meegereden en gevaren naar de Gabber!

Ik had de boot nog nooit gezien dus ik was aangenaam verrast, ruim en toch knus en gezellig, zoals dat bij Enoch en Annelies is! Op de boot hadden we heerlijk geluncht en vervolgens zijn we naar de boot verderop gevaren, naar Tom, hij verkoopt de auto. Een geweldige boot, met zelfs een bad! Enorm groot en luxe uitgevoerd. Ik heb me laten vertellen dat hij zelf (Tom) vroeger luxe jachten maakte en deze inspiratie heeft losgelaten op de zeilboot die hij 18 jaar geleden gekocht heeft. Een prachtding. Terug over de auto, deze blijkt van een vrouwtje te zijn die hem kwijt moet, die nu weer in Nederland is. Ik had al meegereden vanaf de supermarkt in de auto en hij zag er “prima” uit. (voor Curaçao begrippen dan uiteraard J) Ik sprak een prijs af en maakte nog een praatje in de boot. Toen zijn we teruggevaren.

Enoch en Annelies hebben een Amerikaanse passagier aan boord, Keith. Hij en Liz wonen op Bonaire en Yannick zit bij hun in huis. Een gezellige man, met gelijk een leuk praatje. Het werd al snel laat en voordat ik het door had was het vijf uur ‘s middags… Annelies maakte lekkere Curry met rijst en een soort Pompoen. Aangezien ik hier in het donker liever niet met de bus ga, begon ik me wel een beetje af te vragen hoe ik het beste naar huis kon gaan. Het was ook zo gezellig! Toen het op een gegeven moment pikkedonker was, hadden we het erover om de auto te lenen van Tom om mij terug te brengen, maar na een aantal wijntjes en een gezellig muziekje zat dat er ook niet echt meer in. “Blijf gewoon slapen” zei Enoch en ach ja waarom niet. Ik had een paar spullen bij me dus daar ging ik me wel mee redden voor een nachtje.

We hebben heerlijk geborreld tot laat en zo leuk met Enoch, Annelies en Keith gefilosofeerd en geluisterd naar al hun verhalen over toen ze gingen liften in Amerika. Het was echt heel aangenaam! Het grootste bed in de boot hadden ze voor me opgemaakt (de stoelen en tafels werden omgetoverd tot bed en ik heb heerlijk liggen slapen).

Vanmorgen hadden we afgesproken dat Tom ons zou komen ophalen. Eigenlijk zou ik naar de Boat Marine, hier vlak bij, toelopen, maar omdat ik was blijven slapen kon ik gelijk mee terug. We zouden naar het belastingkantoor om een overschrijvingsformulier te halen voor de auto. Zij gaan maandag weg, dus vanaf dan kan ik hem gebruiken. Waarschijnlijk duurt het ook nog wel tot maandag voordat het allemaal gelukt is met de overschrijving. We gingen met de dinky weer terug naar de kant en vanaf daar met de auto terug naar Boat Marine. “Wil jij anders rijden” vroeg Tom en dat liet ik mij natuurlijk geen twee keer zeggen. Ik dat hele eiland over scheuren met mn nieuwe waggie. Naar Boat Marine, waar ik Roel, de eigenaar heb ontmoet, en naar het belastingkantoor, helemaal aan de andere kant van het eiland. :) Top! Hij rijd prima, alleen als het regent is het zicht niet geweldig, maar hopelijk gaat het gewoon niet meer zoveel regenen de komende tijd. ;) Hij is natuurlijk nog niet helemaal van mij, maar maandag heb ik m! YES! Weer terug naar Boat Marine om het overschrijfformulier te geven, dat is nog een ingewikkeld gedoe maar Roel gaat dat regelen. Tom en Enoch zette mij vervolgens weer thuis af! Ik heb met Tom afgesproken dat we elkaar nog even bellen om alles verder af te handelen. Kan nu al niet meer wachten om er in rond te rijden hier! :)

Vanmiddag ga ik nog even lekker lezen en ff beetje internetten. Het leven is chill hier! :)

Bedankt Enoch, Annelies, Keith en Tom voor de leuke twee dagen. En dan te bedenken, het is alweer december!!

Foto’s

4 Reacties

  1. joke minor:
    2 december 2010
    wat leuk allemaal lientje, geneieten he, maar dat kun je wel ,ik hou het wel bij hoor, dikke knuffel joke
  2. Michael:
    2 december 2010
    Dude,

    Deze beat echt wel dik die Citroen! Have fun ! xx
  3. else:
    2 december 2010
    Ik ben absoluut een wintermens, dat roep ik heel stellig en zowaar nog harder al mijn hele leven...Maar toch, als ik dan jouw blog lees betrap ik mijzelf erop dat ik nu, op dit moment, het liefst ook ergens op een warm eilandje zit met mensen als Enoch, Annelies, Keith en Tom.
    Ik ben jaloers, Lina, en dat ben ik vrijwel nooit. (ja, alleen op rijke mensen, maar dat is tijdelijk :-P)
    Het klinkt allemaal zo ontzettend leuk! Alleen al dat de supermarkt Vreugdenhil heet!! Klinkt toch veel aantrekkelijker dan C1000?!
    Blijf schrijven lien, dit is leuk! XX
  4. Annette:
    8 december 2010
    Hai lieve Lina,
    Wat een leuke verhalen allemaal, dat gaat helemaal goed komen daar! Fijn dat je ook vertroouwde mensen hebt ontmoet, daar in verweggistan...

    Die leuke baan komt ook, wedden?

    Lieve groet van ons allen,
    tot in februari, al gehoord? Ik heb ook geboekt!


    Annette