Na de kerst aan 't werk...

Dit weekend was weer een weekend van de feestjes, wel iets minder banaal dan de Goud & Fout kersteditie. Ik had vrijdag het plan opgevat om met een aantal collega’s van Aalt naar Mambo te gaan, daar speelde Di-rect. Jeugdsentiment, maar ik was niet van plan om zestig gulden neer te tellen voor een concert van een uurtje waarbij de fans stonden te springen en te headbangen bij het podium. Toen ik bij de ingang van Mambo aankwam samen met iemand die bij Mambo werkt, bleek dat de grote, brede, donkere Security opgewassen was tegen mijn charme en gehaaidheid om zomaar door te lopen bij de ingang. Ik moest en zou zestig gulden betalen, anders kwam ik niet binnen. Ik had al een sms’je gehad dat het ontzettend saai en rustig was, dus zonde van mijn geld om binnen te komen. Degene met wie ik was ging wat anderen halen en we gingen naar de strandtent even verderop, waar trouwens een gezellig bandje (een pianist/zanger en twee tetterende dames in korte jurkjes met een ritmegevoel waar zelfs Michael Jackson nog van staat te kijken, no offence) stond te spelen. Natuurlijk kwamen alle kersthits en voornamelijk ‘All i want for christmas is you’ voorbij en er kwamen meer bekenden richting die tent, Cabana. Ik had ’s middags al een glimp opgevangen van een soundchecking Di-rect, dus heel erg vond ik het niet dat we het hadden gemist. We liepen na afloop van hun concert nog even naar Mambo voor een drankje om vervolgens naar Bermuda te gaan (een discotheek).

Dat is een grote, drukke tent. Grotendeels in de buitenlucht en, anders dan bij Mambo gevuld met Nederlandse stagiaires, een handjevol Nederlands personeel uit de kroegen en hotels en veel Curacaoenaren. (zo moet je dat sinds 10-10 zeggen volgens mij). Het leuke is dat veel hits die we in Nederland kennen ook gedraaid worden, alleen hebben ze er altijd een soort van bubbling remix van gemaakt. In een ander gedeelte van de discotheek staat er voor de DJ standaard iemand mee te drummen, of eigenlijk meer trommelen, met de beats waardoor er altijd dat beetje extra Caribische vrolijkheid door de klanken van de muziek heen klinkt. Al met al een gezellig stapavondje.

Zaterdag was het regenachtig en heb ik heerlijk uitgeslapen. Dat doe ik overigens wel veel hier, maar dat komt natuurlijk omdat ik nog niet aan het werk ben. Ik moet wel oppassen dat ik daar niet te veel aan gewend raak anders dan kom ik straks natuurlijk nooit mijn bed meer uit! :) Ik was vrijdagmiddag trouwens nog even langs het Call-Center gereden. Daar zijn om de haverklap reclames van op Dolfijn FM, dat ze op zoek zijn naar medewerkers. Het toeval wil dat ik op zoek ben naar werk, maar omdat een call-center mij in eerste instantie nou niet erg aanspreekt had ik het uitgesteld tot ik even geen uitweg meer zag. Toen ik naar binnen was gestapt, kennis had gemaakt met de stagiaire achter de balie en de manager van de tent, had ik een kort gesprekje met hun. Na een minuut of vijf stond ik weer buiten en werd mij verteld dat ik maandag na de kerst mag beginnen. De eerst drie dagen krijg je een training kreeg ik nog mee en ik ging weer op pad. Dat ging veel te makkelijk, dacht ik toen ik weer in de auto stapte. Echt leuk werk is het natuurlijk niet, maar de gemiddelde baan achter de bar betaald ongeveer de helft dus wat dat betreft was het wel weer aantrekkelijk. Als ik deze week niets anders vind, begin ik daar dus aanstaande maandag.

Toen ik zaterdag uitgeslapen was, boodschappen had gedaan bij de Albert Heijn - een walhalla, alles schoon netjes en de prijs viel me zeker niet tegen - en een korte koude douche genomen had ging ik richting de Pizza Hut. Niet om te eten, maar omdat ik daar op de parkeerplaats had afgesproken om met Peter en Ria mee te rijden naar de verjaardag, de Curaçaose verjaardag. De verjaardag was van Corinne, die is zestig geworden. Ze is de vrouw van Wilfrido (de oud directeur van Santa Martha, de sociale werkplaats). Opeens was ik terecht gekomen op een werkelijke Antilliaanse verjaardag met hoge piefen en kinderen die eerder kunnen dansen dan lopen. Iedereen was uitgedost in mooie jurken en hoge hakken en ik voelde me opeens een enorm duffe Nederlandse muts met een suffe, beige, lange broek en een saai, zwart topje en lage hakjes. We kregen om half twaalf nog een heuse maaltijd voorgeschoteld en ik was blij dat ik die pizza die ik van plan was in de oven te gooien niet op had gegeten. Het was erg gezellig en voordat ik het door had was het half twee. Toen zijn we weer richting huis gegaan. Nu ik al een aantal keren die kant op gereden ben ken ik de weg gelukkig beter en ben ik niet twintig keer de verkeerde afrit ingereden en heb ik de rotonde gewoon rechtdoor genomen in plaats van dat ik hem steeds per ongeluk drie kwart nam. Gelukkig is alles in de buurt en zit je zo weer op de goede weg, maar het scheelt toch weer een minuut of tien op de hele rit!

Zondagochtend was Ajax-Feyenoord en we hadden voorgenomen om om half 8 bij Aalt thuis te gaan kijken. Ik was rond een uur of twee thuisgekomen zaterdag avond en had wel een paar wijntjes op dus ik had mijn wekker gezet voor de zekerheid en schrok toen om half 9 wakker! Oeps, de wedstrijd is al een uur bezig dacht ik meteen, en sms’te Aalt hoeveel het stond. “Afgelast” kreeg ik binnen een minuut terug en ik draaide me om, lekker verder slapen. ’s Middags was ik uitgenodigd bij Margreet en Ank, Ank was vorige week ook zestig geworden en vierde dat met een Barbecue. Ik was vorige week al eens bij hun gaan eten en dat was ontzettend gezellig. Ze wonen in Grote Berg, richting Westpunt en hebben een enorm gaaf huis. Iedereen die ik tot nu toe via Peter en Ria heb leren kennen zouden er ook zijn. De dochter van Peter (Salina), met man (Micha) en kinderen (3, twee jongens en een meisje), de andere dochter van Peter met man en kindje van 8 weken, Corinne en Wilfrido (van de vorige avond), Peter en Ria zelf, Ank en Margreet natuurlijk, en nog een aantal mensen waarvan ik inmiddels de namen niet meer weet.

Ik heb gezellig met de oudste (8 jaar denk ik) van van Salina, zitten babbelen over Harry Potter. Het was ongelooflijk dat hij de films maar één keer had gezien want hij dreunde alle scènes op alsof hij ze al minstens honderd keer had gezien. Hij wil later bioloog worden en werd razend enthousiast toen hij verderop in de bomen allemaal vuurvliegjes zag. Eerlijk gezegd sloeg zijn enthousiasme ook op mij over en hij sleurde me mee aan mijn arm om even te kijken waar het wat donkerder was zodat we ze goed konden zien. Een geweldig ventje! Hij bewaard allemaal torretjes en muggen en beesten en zit daar dan fascinerend naar te kijken. Ik zal aan paps vragen of hij niet was leuks voor hem mee kan nemen uit Nederland.

Om een uur of acht werd het tijd om naar huis te gaan en reed ik mijn inmiddels vertrouwde weg terug over de Julianabrug naar huis. Dat vind ik elke keer weer fantastisch want die brug is zo hoog dat als je op de top van de brug bent je héél Willemstad kunt zien liggen. ’s Avonds heeft dit zo’n mooi effect omdat je eindeloos ver kunt kijken en miljoenen lichtjes ziet in de stad. Ik ben lekker vroeg naar bed gegaan.

Natuurlijk heb ik wel mijn momentjes dat ik iedereen erg mis hoor! Nu de kerst dichterbij komt word dat wel wat erger, maar meestal duik ik dan snel in een boek van Nicci French. Paps, Mams, Freek, Rico, dinnetjes, bepaalde mannen ;), nog weer andere mensen (geheel in willekeurige volgorde overigens!) Vooral even iemand om tegen aan te babbelen of gewoon juist lekker zwijgend mee op een terras te zitten, zonder dat je een heel gesprek op gang hoeft te houden. Iemand die af en toe even zegt dat de kleren die je aan hebt wel leuk staan, of juist helemaal niet en gewoon wat anders aan moet doen. Een beetje tutten voor de spiegel en van kleding ruilen. Knuffelen enz. Stappen. Vreetbuien op de bank en een of ander ‘praatgroepje’ vormen, elkaar helpen met stompzinnige dingen… Ik kan nog wel even doorgaan. De dagelijkse beslommeringen die je met elkaar hebt en gewend bent zonder er bij stil te staan. Maargoed, die moeten hier nog een beetje vorm krijgen en hopelijk gebeurt dat snel!

Zo even dit online zetten en dan lekker slapen! Genoeg te doen deze week!

Ayo!